الله، بت بزرگ اعراب
آیا میدانستید «الله» بُتِ بزرگ قبیلۀ محمد و یکی از بتهای متعدد ساکن کعبه بود؟! این حقیقت که دنیای اسلام با تمام قوا در مخفی کردن آن میکوشد! گرهارد باورینگ، استاد مطالعات مذهبی و اسلامی در دانشگاه ییل مینویسد: در زمان‌های خیلی قبل از محمد اعراب پیش از اسلام بتی بزرگ به نام
«الله» را پرستش می‌کردند
خوان ادواردو کامپو، استاد دانشگاه کالیفرنیا، سانتا باربارا مینویسد: شواهد تاریخی نشان می‌دهند که الله نام یک خدای بزرگ عربی در میان خدایان دیگر بود؛ مشابه آنچه در بین‌النهرین یافت میشد.
استفاده از تقویم قمری و تصاویر ماه در اسلام نتیجۀ این منشا برای الله است. الله در پیش از اسلام بعنوان یکی از خدایان بدوی شناخته میشد و یکی از خدایان مکه بود برای مثال می‌توان به وجود «الله» در نام عبدالله (پدر محمد) اشاره کرد.
در دوران پیش از یکتا پرستی تمامی فرهنگها دارای خدایان متعددی بودند. این خدایان سمبل یکی از نیروهای طبیعی بودند. انسانها به علت بی اطلاعی در مورد اجسام آسمانی، ماه ، خورشید و دیگر سیارات و ستارگان را نیز مورد پرستش قرار می دادند. خورشید و ماه به علت بزرگی و موقعیت حیات بخششان بیشتر مورد توجه بودند. این خدایان جنسیت هم داشتند،اما هنگامیکه این خدایان از یک فرهنگ وارد فرهنگ دیگری می شدند نام و جنسیت آنان مورد دگرگونی قرار می گرفت. به عنوان نمونه خدای ماه سومریان نان نا نام داشت و مذکر بود. مصریها به او توت و بابلیها سین می گفتند. اما همین خدای مذکر در فرهنگ یونانی به نام آرتمیس و خدایی مونث وارد شده بود. در میان اعراب این خدا الله نامیده میشد. جایگاه بت الله در مکه چه بود؟ پیش از اسلام، مکه شهر مقدس بت پرستان بود. کعبه نیز در حدود ۸۰۰ سال پیش از میلاد توسط بت پرستان ساخته شده و مقدس ترین مکان آنها بود. در کعبه بتهای فراوانی وجود داشت و هریک از این بتها خدا محسوب میشدند. مهمترین این بتها هبل، الله و دختران الله، لات، منات و عزی بود. عبدالمطلب پدربزرگ محمد در خدمت بتهای کعبه بود و نذر کرده بود که اگر صاحب ده پسر شود یکی از آنان را برای بت الله قربانی کند و اتفاقا صاحب ده پسر شد و تصمیم گرفت پدر محمد را قربانی کند. اما او با مخالفت شدید بزرگان مکه روبرو شد و تصمیم گرفت عبدالله را به غلامی بت الله درآورد و به این ترتیب بت الله به شکل بت خانوادگی محمد درامد
کارل آرمسترانگ در کتاب تاریخ مختصر
اسلام ادعا می کند که الله؛ نام یکی از بت های پیش از اسلام بود. کعبه به هبل؛ یکی
از بت ها یا سمبل ها اختصاص داده شده بود و شامل ۳۶۰ بت بود که احتمالا هر کدام یا
نماد یک روز از سال بودند و یا تندیس های خدایان عرب بودند. قبایل شبه جزیره ی
عربستان، چه مسیحی و چه چند خدایی ها، سالیانه یک بار در مکه برای مراسم عبادت ،
حج، به هم ملحق می شدند.
بعضی از این بت ها اهمیت ویژه ای
داشتند که تاریخ نگاران به شرح آنها پرداختند که به ترتیب اهمیت، تعدادی از آنها
را نام می بریم.
هبل: سالار (سرور) خدای خدایگان، مهمترین
خدا
لات: الهه ماه
عزی: الهه آفرینندگی که بعنوان
"قویترین" و یا "با عظمت ترین" نیز شناخته می شده
منات: الهه سرنوشت که قدیمی ترین بت در
بین این بت های عرب بوده است. حتی اعراب نام بچه های خود را با نام این بت نام
گذاری می کردند. مانند: بنده منات (عبد منات)
نام 4 بت فوق در کتابهای دینی مدارس
جمهوری اسلامی آمده است.
بت های درخور توجه دیگری هم وجود
داشتند که به شرح آنها پرداخته شده است اما یک بت اهمیت فراوانی دارد که اسلام و
تاریخ نویسان مسلمان تلاش بسیاری کردند که هیچ اثری از آن بجا نماند. آن بت الله
نام داشت که خدای "سازنده" (آفریننده) و اهدا کننده باران، نزد عرب های
پیش از اسلام بود. البته بت الله، تنها نبود، همکار و هم صحبت داشت، پسر ها و
دخترهایی داشت. ساکنان مکه بر این باور بودند الله و جن ها رابطه خویشاوندی دارند
و بت های لات و عزی و منات، دخترهای الله بودند. اعراب در شرایط نارحتی و درد و
رنج به سراغ الله می رفتند. آنها در نام گذاری هم از کلمه الله استفاده می کردند.
بطور مثال نام پدر محمد، عبدالله بود. به معنای "بنده الله" و یا
"خدمتگذار الله".
در تاریخ اسلام آمده است که محمد بت های کعبه را می شکند اما تمامی مشخصات و ویژگیهای آنها را به الله خود، نسبت می دهد. و البته یک بت دیگر به نام سنگ سیاه (حجر السود) را باقی می گذارد و خود محمد این سنگ را مورد ستایش قرار می دهد و می بوسد! محمد بر این اعتقاد بوده که این سنگ از بهشت آمده است. این سنگ که احتمالا بقایای یک شهاب سنگ است در طول زمان آسیب دیده است و به قطعات کوچک تر شکسته شده است. برای اینکه موضوع برای مسلمانان ایجاد سوال نکند که "ای بابا، این الله هم که نتوانست یک سنگ را درست نگه داری کند!" این قطعات را بوسیله میخ های نقره ای رنگ به یک قاب نقره ای وصل کردند و در کنار هم نگه داشتند. بهر حال اگر همچنان اعتقاد دارید که این سنگ از بهشت (مکان تخیلی) آمده است، با یکسری آزمایش براحتی می توان خلاف این موضوع را ثابت کرد. کافیست که مسلمانان به این آزمایش رضایت دهند.
بر اساس: تاریخ مختصر اسلام اثر کارل آرمسترانگ
مقالات گرهارد باورینگ و خوان ادواردو کامپو
https://Barzzin.blogspot.com
